καὶ τιϑήνη

См. также в других словарях:

• τιθήνη — και δωρ. τ. τιθήνα, ἡ, Α 1. τροφός μικρού παιδιού, παραμάννα, βυζάστρα 2. μητέρα 3. φρ. α) «χιόνος τιθήνα» μτφ. το ηφαίστειο Αίτνα (Πίνδ.) β) «ἡ τῆς γενέσεως τιθήνη» μτφ. η γη (Πλάτ., Αριστοτ.) γ) «βίου τιθήνη» μτφ. το τραπέζι τού δείπνου (Τιμοκλ …   Dictionary of Greek

• τιθασός — όν, Α 1. (ιδίως για άγρια ζώα) εξημερωμένος και κατοικίδιος 2. (για φυτά) αυτός που με την κηπουρική τέχνη έγινε ήμερος και κηπαίος 3. (για πρόσ.) ευάγωγος, ευπειθής 4. μτφ. εγχώριος, ντόπιος («ὅταν Ἄρης τιθασὸς ὤν φίλον ἕλῃ», Αισχύλ.). επίρρ...… …   Dictionary of Greek

• τίτθη — και τίθθη και τίθη, ἡ, Α 1. τροφός, παραμάννα 2. τιτθός*. [ΕΤΥΜΟΛ. Παράλληλος υποκοριστικός τ. τού τιθή νη «τροφός» με εκφραστική ανάπτυξη δεύτερου τ και χωρίς επίθημα νη (βλ. λ. τιθήνη). Κατά μία άποψη, η λ. τίτθη είχε αποκλειστικά τη σημ. τής… …   Dictionary of Greek

• CRETA — I. CRETA Herodoto, l. 2. ubi de more Aegyptiorum Sacerdotum, quem in probando bove sacrificiis apto solebant usurpare, γῆ σημαντρὶς dicta est, quod eâ literas signari antiquissimis temporibus in usu fuit. Servius, ad illud l. 6. Aen. v. 321.… …   Hofmann J. Lexicon universale

• τιθηνόκομον — τὸ, Α (ενν. γένος) (κατά τον Ησύχ.) «τοὺς Αἰθίοπας ἐπεὶ μέλανες καὶ κομῆται». [ΕΤΥΜΟΛ. < τιθήνη «τροφός» + κομον (< κομάω < κόμη «μαλλιά»), πρβλ. και τον παρλλ. τ. τιθωνόκομον] …   Dictionary of Greek

• BAUBO — mulier quaedam, quae cum Ceretem hospitiô suscepisset, ei nescio quam obtulit potionem, quam ipsa tota colliquata lacrimis, ob filiae mortem, bibere nolens, respuit. Baubo illud moleste ferens, et non tantae auctoritatis Deam esse putans,… …   Hofmann J. Lexicon universale

• BERYTUS — quae a Gergesaeo, quinto filio Chamaan, eius conditore, olim Geris dicta creditur, antiqua, insignis et robusta Phoenicia urbs est, quinque contra Aquilonem a Sidone, versus Austrum vero a Cane fluvio tribus milliaribus distans, alto munitoque in …   Hofmann J. Lexicon universale

• γαλαθηνός — ή, ό (AM γαλαθηνός, ή, όν) (για βρέφη και νεογνά ζώων) αυτός που θηλάζει ακόμη, που δεν τρώει ακόμη στερεά τροφή. [ΕΤΥΜΟΛ. < γάλα + θη , θήσθαι (απρμφ. ενεστ. με σημασία «θηλάζειν») + (επίθημα) νο ς κατά το αγανός (πρβλ. επιήρανος, θαλπνός,… …   Dictionary of Greek

• τιθηνώ — έω, Α [τιθήνη] 1. περιποιούμαι και, ιδίως για τροφό, τρέφω, ανατρέφω 2. μέσ. τιθηνοῡμαι, έομαι α) περιποιούμαι κάποιον όπως η τροφός, τόν θηλάζω β) (γενικά) φροντίζω κάποιον γ) κολακεύω …   Dictionary of Greek